προσφρέω

Α

πορεύομαι προς...

[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ-* + φρέω, αμάρτυρος τ. ενεστ. που απαντά μόνο «εν συνθέσει» (πρβλ. εἰσ-φρέω, ἐκ-φρέω), βλ. λ. πίφρημι].